ALS je de afgelopen weken het nieuws hebt gezien, dan zul je zeker hebben meegekregen dat Fernando Riksen na een keiharde strijd van 6 jaar zich gewonnen heeft moeten geven aan de ziekte ALS. Hij laat een partner en een jong dochtertje achter. Natuurlijk doet dit nieuws wat met me. Ik kijk aandachtig naar de oude beelden en zie vooral herkenbare dingen. Bij zijn laatste benefietwedstrijd kon hij niet meer met zijn handen zwaaien en klappen. Hij overschatte zichzelf bij de aftrap, hij kon nog wel trappen, maar verloor daarna zijn balans en viel achterover. Ook zijn mondhoeken trekken omlaag als de emotie hem teveel wordt, waardoor hij niet uit zijn woorden komt. Maar wat ik vooral bij hem herken, is zijn mentale kracht en humor! Iedereen die hem ontmoet, ziet hem met zijn ogen stralen en met zijn stemcomputer maakt hij nog steeds goede gevatte opmerkingen. Niks mis met dat koppie! Geloof ik net als hem ook in genezing? Ja, ik geloof dat er ooit een medicijn komt dat de ziekte zal versl...
Op donderdag 21 februari 2019 om 14.15 uur heb ik de diagnose ALS gekregen bij het UMC in Utrecht. Dit is natuurlijk verschrikkelijk, maar we hebben er niks aan om iedere dag negatief te denken. We leven NU en maken er het beste van. Via deze blog wil ik iedereen op de hoogte houden hoe het met mij (en mijn gezin) gaat.