Doorgaan naar hoofdcontent

1.9 Vertellen

ALS je aan je peuter uit moet leggen dat je ongeneeslijk ziek bent, wat zeg je dan? Hij leeft in het nu, dus hem vertellen dat ik niet op zijn bruiloft zal zijn heeft geen zin (maar welke ouder weet dat eigenlijk wel zeker?). We hebben hem nu verteld dat mama haar spiertjes ziek zijn en kapot gaan. Daarom kan mama niet rennen en tillen. Zo zullen we hem gaandeweg meer vertellen als hij daar aan toe is. Mocht jouw kindje vragen waarom ik op een scooter rijd, dan zou ik het fijn vinden als je een beetje hetzelfde verteld.


De laatste tijd heb ik ook weer wat interviews gehad voor mijn kinderboekje Lama Luna. Het verhaal gaat over mijn man en mij. Toen we begin twintig waren, hadden we een paar jaar verkering. Daarna zijn we acht jaar uit elkaar geweest. In die jaren heb ik de wereld rondgereisd, iets wat ik nooit had willen missen. Gelukkig bracht het lot ons na die acht jaar weer terug bij elkaar. Helaas eindigt dit sprookje alleen niet met: ze leefden nog lang en gelukkig. Ik merk dat dit toch emotioneel wat met me doet, dus ik ben blij dat de interviews nu weer even klaar zijn.


Verder zijn er ook luchtige dingen, waar ik volop van geniet. We zingen gezellig liedjes voor de Sint en de bezorgers staan bijna dagelijks aan de deur met cadeautjes. Tussen Sint en kerst vieren we namelijk ook nog de 3e verjaardag van onze kleine man. Laat december maar komen!


P.s. nog snel een december cadeautje nodig? Mijn boekje is o.a. te koop bij de Bruna in Zundert en de Vrije Boekhandel in Breda. Liever online, bol.com verkoopt hem ook.

Reacties

Populaire posts van deze blog

1.6 Vallen

ALS je mijn blog maandelijks las, zul je wel denken: waar is Lili? Nou gewoon thuis hoor en alles gaat goed, voor zover het goed kan gaan. We hebben Corona tot nu toe buiten de deur weten te houden, maar zijn tot half juni in ons eigen huis gebleven en hebben visite bij ons hek in de achtertuin ontmoet. Zo fijn om wel gewoon met mensen in contact te blijven (in het echt of via beeldbellen)! Lopen gaat wel slechter. Ik ben zelfs een keer achterover gevallen. Ik verloor mijn balans en mijn armen hebben geen kracht meer om mezelf op te vangen. Dus boem, daar lag ik op m’n rug. Niks aan de hand dacht ik, maar de volgende morgen werd ik misselijk wakker. Mijn evenwichtskristallen waren verschoven, waardoor ik een week lang duizelig was. Ik moest hele vervelende oefeningen doen om er vanaf te komen. Aangezien ik dit niet nog een keer wil meemaken, heb ik besloten om geen trappen meer te lopen en ook in huis met een rollator te lopen. Een voordeel voor mijn zoontje want nu wordt m...

4. Dromen

Als ik onbekende mensen zie fietsen met een kindje voorop wordt ik verdrietig, dat wilde ik ook heel graag, maar ik voelde afgelopen zomer al dat ik daar niet sterk genoeg voor was. Oké van je fiets afvallen is niet leuk, maar met een kindje omvallen wil je al helemaal niet op je geweten hebben. Toch blijft deze droom een beetje aan mij knagen. Net zoals de droom die ik had om een groot gezin te stichten. Wat had ik graag mijn zoontje een broertje of zusje gegeven, maar we hebben ons handen al vol aan een kindje en straks komt er ook nog de zorg voor mij bij. Nu deze keuze gemaakt is door mij en mijn man, ga ik proberen hem te accepteren en me te focussen op wat ik wel heb.  Wat genieten we dagelijks van ons vrolijke ventje en we proberen zo lang mogelijk als een gewoon gezin te functioneren. Mede daarom gaan we allemaal beneden slapen. Inmiddels is de zorgunit aan huis geplaatst  en deze zomer krijgt ons zoontje ook een slaapkamer beneden  zodat ik hem altijd mee naar...